Anleitungen » sein und ihnen zu zeigen

Erik had het keerpunt in onze Adidas Superstar Womens kleine wandeling goedgemaakt. Het beekbed had gladde platte stenen die hij tijdens het wachten in het water had overgeslagen. 'Mam, wie was die dame die tegen me praatte? Ze was aardig. Kende je haar van rennen of zo? '

"Geen vriend. Ik heb haar nog nooit eerder ontmoet, 'helaas beseffend dat ik haar naam niet eens had gevraagd.

Ik heb de afgelopen week een paar keer aan deze willekeurige trailzuster gedacht. Ze had ons net kunnen passeren en verder zijn gegaan. De tijd die ze nam om een ??paar minuten trailkennis met mijn zoon te delen, zal hij en ik me herinneren.

Toen we die mooie herfstmiddag het pad met tapijtbedekking afdaalden, sprintte mijn Erik vooruit, wachtte op me en sprintte er nog wat. "Mam, schiet op!" Hij had veel plezier en gaf me een knuffel voor onze finale race naar de auto.

Het is de perfecte zomer-tot-herfst activiteit, want als het warm is, is het voelen van een briesje tijdens je rit het volgende beste ding om in een zwembad te springen. En als het ooit afkoelt, gaat er niets boven dat frisse ochtendbriesje en het knarsen van de bladeren onder je wielen om je 's ochtends wakker te maken.

EN het is de perfecte gelegenheid om te winkelen voor die zomer-tot-herfst workout-stukken, en ik sta te popelen om naar Jersey te gaan (ja, echt waar) om Target? te kopen voor enkele van de echt schattige C9 dingen die ze nu hebben.

Trui met capuchon

Zoals deze pullover met capuchon? Het is het perfecte overgangsstuk: zomer tot herfst, training tot brunch. (Of, ik denk dat zelfs een overgang van fiets naar rennen als je daar zin in hebt.)

Ik was altijd een beetje verlegen, maar relatief zelfverzekerd opgroeiend. Ik deed het goed op school, ik was op zijn minst nominaal atletisch, ik had vrienden en een ondersteunend gezin. Ik had een hoop voor me, dacht ik.

Toen ik naar de universiteit ging, kreeg ik de Freshman 15. En dan nog wat. En dan nog wat meer. Het mollige meisje zijn rond een stel magere vrienden begon mijn zelfvertrouwen te ondermijnen.

Alleen jij Adidas Ultra Boost Mujer kunt kiezen hoe je je voelt, maar ik heb er niet voor gekozen mijn manier van denken te veranderen en ik gleed steeds verder over dat pad.

Ik verhuisde naar NYC in 2008, begon deze blog en verloor 50 pond. Ik kreeg een baan waar ik van hield en medio 2010 voelde ik me absoluut aan de top van de wereld. Unstoppable.

Ik verloor die baan medio 2011 en zette zo een ketting van een paar jaar verder uithollend vertrouwen, om verschillende professionele redenen die veel te veel in mijn persoonlijke leven druppelden en dat ik wou dat ik eerder had kunnen afsnijden.

Het klinkt zo gek om te blijven zeggen dat een persevenement voor een mooie en chique spandexbroek me de schop in de kont gaf die ik nodig had ... maar het deed het. Lorna Jane Clarkson en haar merk belichamen echt het motto Never Give Up, en dat werd mijn mantra voor alles in mijn leven.

Mijn dromen niet opgeven. Dat ik Nike Internationalist Damen het waard was.

Ik wou dat ik kon zeggen dat het net zo eenvoudig was als die schakelaar omdraaien en dat beslissen. Er was wat therapie voor nodig, maar nog belangrijker, het was luisteren naar de mensen in mijn leven die zoveel in me geloofden. Ik stopte uiteindelijk met ze te vertellen dat ze er vol van waren, en accepteerde hun complimenten en liet mezelf geloven dat als iemand ongevraagd iets aardigs tegen me zei, ze het waarschijnlijk meenden. (Laten we echt zijn, we hebben allemaal af en toe een beetje naar complimenten gevist, niet?)

Er zijn verschillende nieuwe vrienden die ik het afgelopen jaar heb ontmoet die dit citaat hierboven echt hebben belichaamd. Deze nieuwe vrienden zijn degenen die allebei weten wanneer ze me de peptalk moeten geven die ik mezelf moet geven en wanneer ik de stoere liefde moet geven die me helpt de onzin weg te nemen die me tegenhoudt om de Adidas Zx Flux Womens beste ik te zijn die ik kan. De manager die vriend is geworden die in mij gelooft als medewerker en vriend. Ze hebben me ook geholpen dingen te zien die oude vrienden en familie me al jaren vertellen. Als je dit leest, weet je wie je bent.

Toen ik vorig jaar dat Cosmo-artikel schreef, dacht ik dat de kop zo sensationeel was. Ik denk nog steeds dat het een beetje veel was, maar ik denk dat de redacteur voorzichtiger was dan ze zich realiseerde. Ik zou niet zeggen dat ik helemaal ongelukkig ben geweest sinds ik afgevallen ben, maar er was absoluut een bagage waar ik doorheen moest werken ... en dat heb ik gedaan. Met een beetje hulp van mijn vrienden. En familie natuurlijk.

Misschien heb ik de afgelopen jaren op deze blog op een nep-manier nep vertrouwen gemaakt, maar dit? Dit is het echte werk en ik beschouw mezelf zo gelukkig dat ik mensen in mijn leven heb die me kunnen helpen hier te komen.